Mehmet Emmi'nin Arzusu

İnsan istemese de ister iyiyi, güzeli
Fakat Mehmet Emmi başka;
Çatlak çatlaktır onun dudakları
Güzeli istemekten.
Gözlerinin yorgunluğu ,sabırsızlığı,
Hep beklemekten.

Bir güler yüz,bir tatlı dil,
Öz köküne yakınlık aydınlarından,
Arzusu yok bundan ileri…

Her an bir bahar olur gönlünde O’nun
El ele,gönül gönüle,
Komşulariyle.

Bizans’a karşı Malazgirt’te dövüşür,
İstanbul surlarına sancak diker Hasan’la,
Bazen akıncı olur, Berlin’de, Viyana’da,

En çok sevindirir O’nu,
Neferi olmak huzurlu bir ülkenin…
Sevinci uzun sürmez yazık ki,
En tatlı yerinde tefekkürün,

Asırlar geçer gözlerinin önünden,
Görür; başın gövdeye yabancılaştığını.

O an;

Keskin bir kılıç gibi gerçek,
Ayırır O’nu arzularından,

“Neye yarar başsız adam?” diyerek

Bir anda ERİR,
ÇÖKER, BİTER.

Cafer MARANGOZ

PINAR
Aylık kültür ve Sanat Dergisi
Mayıs 1973
Cilt:II Sayı:17

Gönderen: Mehmet Mutluoğlu